7 Mart 2010 Pazar

Karşılaşma

İşten çıkmışım, şirketin oradaki üst geçitteyim. Ben merdivenlerden iniyorum, o ufaklıksa çıkıyor. Muhtemelen benim gibi o da evinin yolunda. Öyle bir çıkışı var ki merdivenlerden sanki peşinden kovalayan var. Ben ise yedi sekiz saniye önce öte taraftan çıktığım için ağır aksak iniyorum aynı yerden. Ortasında buluşup yan yana geldiğimizde okuyabiliyorum yüzündeki manasız heyecanı. Okulda mı olmayı seviyordur, evine dönmeyi mi diye düşünüyorum kendi kendime. Nedir onu böyle hızlıca eve varmak için güdüleyen? Merdivenler bitiyor, aksi istikametlerde devam ediyoruz. O koşa koşa, ben anca adım adım.

Hiç yorum yok: