Çizgiler

En son yaşanmış yıllarla ilgili bir şeyler yazmışız. Bir de bu yılların çizgileri var. Sağa sola saçılan kelimeler kadar çizgiler de mevcut hayatın içinde. Doğduğumuz anda başlıyor yolumuz çizilmeye ve en son kalp ritminin hareketini gösteren grafikte oluşan düz çizgiyle bitiyor. Boyumuzu ölçmek için kapı eşiklerine kalemle çizikler atardık küçükken. Yanına da tarih yazardık ve zaman içerisindeki uzayışımızı belgelerdik böylece. Takvimlerde günler çizildi birer birer. Büyüdükçe gönlümüze atıldı çizikler. Görmek için ameliyatla gözlerini çizdirenler, hoş görünmek için kalemle kirpiklerini çizenler oldu. Bazen de bir ismin üstünü çizdik tek kalemde ya da sahibi ile aramıza çektik o çizgiyi. Avuç içimizdeki çizgilere anlamlar yükledik. Önemli cümlelerin altını çizdik ki göze batsınlar. Hep bir çizgimiz oldu bu hayatta ve onu hiç bozmamaya gayret ettik. Yıllar geçerken de yüzümüzde topladık bu çizgileri. Şiirdeki gibi "Benim mi Allah'ım bu çizgili yüz?" diye sormaya bir iki sene kalmışken alışmak lazım sanırım.