Düşündük Taşındık

Taşınmak kelimesini bile duymak çoğu insanda kaşınmaya sebebiyet verecek derecede sinir bozukluğu yaratabiliyor bazen. Göçebe toplumlarda taşınma olayı doğal bir yaşayış biçimiyken günümüzde yerleşik düzende devam eden hayatımızda, alışkanlıklarımızla beraber taşınmaya karşı antipati oluştu sanki. İyisiyle kötüsüyle alışılan yerden kımıldamak istemiyor insan. Çok zorda kalmadıkça veya cazip bir fırsat çıkmadıkça da yerinden hareket etmiyor çoğu zaman.

Doğduğum evde senelerce oturmuşuz ki annemle babamın ikinci evleriymiş bu. Benim o evden bizimkilerin şimdiki evine geçişim 17. yaşımda ilk taşınma olayına şahit oluşumdu. Hiç hoşlanmamıştım doğal olarak. Doğum büyüdüğüm mahalleden az da olsa uzaklara gitmek, odamın pencersinden görünen sokak lambasını bir daha göremeyecek olmak burkmuştu beni. Yeni evin tüm konforlarına rağmen alışmış olduğum yeri terk etmek kolay olmadı. Arkadaşlarımın benden önce sırayla bir bir gidişlerinden sonra ben ne ilk ne de sondum aslında. Her biri de üç aşağı beş yukarı yine aynı mahalledelerdi hala. Liseyi bitiriyordum ve ben de bambaşka bir hayata yelken açmak üzereydim.

Yeni eve tam alışmışken de ev değiştirmekten hazzetmeyen ben, şehir değişikliğine mecbur kalmıştım. Üniversite için Eskişehir'e gittiğimde ilk iki sene aynı evde kaldım. Belki de kalınmayacak kadar kötü bir banyosu, bir o kadar kullanışsız mutfağı olmasına rağmen ilk eve alışmıştım. Okula yakınlığı, mahallenin havası yetiyordu bana. İki senenin sonunda ev sahibimizin kirada yaratmak istediği olağan dışı artış sonunda Eskişehir içinde de taşınma maceralarım başladı ve altı senede beşi ev sahibi, biri misafir oyuncu olmak üzere altı evde kaldım. Dolayısıyla altı kere kendim için ev taşıdım, bir kaç kere de arkadaşlarımın taşınmalarına yardımcı oldum. On yedi sene aynı evde ikamet etmişken sonraki on senede hem adres değişikliklerine hem de toplanma taşınma işlerine alıştım ister istemez. İstanbul'a dönüp aynı evde oturmam da pek uzun sürmedi. Askerlik dönüşü evlenince yine yarı ev kurma, yarı taşınma oldu sayılır. Şimdi aynı evde dördüncü senemize girerken bugün kayınbiraderin ev taşımasına yardımcı olunca bir bir gözümün önüne geldi oturduğum evler.